
Η οργή που αισθάνεται ο Λευκαδίτης τούτες τις ώρες είναι απερίγραπτη. Πολλοί κάνουν λόγο για πράξη εγκληματικού εμπρησμού και απαιτούν παραδειγματική τιμωρία. Οι υπόλοιποι θρηνούμε το εξαίσιο δάσος του νησιού μας και αναπολούμε τις στιγμές ανεμελιάς που ζήσαμε για χρόνια επισκεπτόμενοι την ορεινή μας Λευκάδα με τα διαμαντένια της χωριά, τους οικισμούς, τα παληομονάστηρα και τα ξωκκλήσια της.
Μακάρι το κακό να σταματήσει εδώ. Μακάρι σύντομα να ξαναπροσπαθήσει η φύση...
Και κάτι ακόμα. Να επαινέσουμε εδώ και όσους αδελφούς συνέδραμαν με όποιον τρόπο στην κατάσβεση της φωτιάς που κατέστρεψε τον τόπο μας. Βεβαίως δεν έπραξαν τίποτε παραπάνω από το να ανταποκριθούν απλώς στο καθήκον τους ως ανθρώπων, Λευκαδίων και Τεκτόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου